vrijdag 27 mei 2011

Scènes uit een niet bestaande staat

Op 26 mei 2011 verscheen in Trouw een artikel over een nieuwe en geweldloze strategie van de Palestijnen, die dat doen vanuit hun hoop op de revoluties in de Arabische wereld.

Waar in dit artikel over geschreven wordt is één van mijn ergste doemscenario's, het nieuwe gezicht van de Palestijnse strijd, wat overal op de Westoever te beluisteren valt: geen aanslagen, maar marsen. Geweldloos verzet. Met Gandhi en Mandela als voorbeelden, geven ze het gevecht om een eigen staat een nieuw gezicht.

Op het eerste aanvoelen zou je denken dat deze nieuwe strategie humaner van opzet is dan de eerdere tactieken van de Palestijnen. Maar wie dieper ziet, beseft dat wat zich hier afspeelt eerder doortrapt van opzet is dan humaan. Hoe sinister het op zichzelf ook is, tegen gewapende organisaties kan gemakkelijker geweld worden gebruikt dan tegen ongewapende massa's. Maar die kunnen ook heel gevaarlijk zijn! Daar komt nog bij dat de massa's ook niet goed geïnformeerd zijn en worden. Khaled Mesjaal, bijvoorbeeld roept op om geen angst te hebben voor Hamas, wat veranderd zou zijn. Hoe zo veranderd? Het Hamas Handvest streeft immers nog steeds naar de vernietiging van Israël en wil dus geen erkenning van de Joodse staat. En zonder die erkenning kan Israël nu eenmaal niet een duurzame vrede sluiten. Het artikel is enkel vanuit het Palestijnse perspectief geschreven. Dit initiatief wordt veel te positief benaderd. De gevolgen daarvan kunnen voor Israël desastreus gaan uitpakken. Maar daar wordt helemaal aan voorbijgegaan.

 

J.S.

Scènes uit een niet bestaande staat

STEVO AKKERMAN | RAMALLAH − 26/05/11, 15:19

 

De Palestijnen putten hoop uit de revoluties in de Arabische wereld. Met Gandhi en Mandela als voorbeelden, geven ze het gevecht om een eigen staat een nieuw gezicht. Het front is niet alleen op straat, ook in de diplomatie en zelfs op het voetbalveld.

1. Traangas in Bilin

Vanaf enige afstand ziet het er uit als een bizar ballet. Mensen bewegen zich groepsgewijs richting een hek, waar ze worden begroet met luide knallen en grijze rookwolken, en dan trekken ze zich nogal chaotisch terug. Als ze elkaar weer gevonden hebben, herhaalt alles zich: de golf richting het hek, de knallen, de rook, de chaos, de hergroepering.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2437652/2011/05/26/Scenes-uit-een-niet-bestaande-staat.dhtml

 

vrijdag 20 mei 2011

Geweld tijdens Palestijnse 'herdening' Nakba

De titel Geweld tijdens Palestijnse 'herdenking' Nakba van één van de recente fotoseries in Trouw is neutraal gesteld. Je zou uit die titel kunnen afleiden dat er geweld is gebruikt door beide partijen en al bijna hopen dat de fotoserie de titel ook op die manier  illustreert wat aan de Israëlische soldaten recht zou doen.

Het commentaar, wat direct onder de fotoserie is geplaatst, slaat deze hoop meteen weer de bodem in!

'Israëlische militairen hebben op verschillende plaatsen langs de grens het vuur geopend op Arabische betogers. Zeker twaalf mensen kwamen om het leven. Palestijnen herdenken zondag de 'nakba', de verdrijving van Palestijnen in 1948 tijdens de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog. Honderdduizenden Palestijnen sloegen toen op de vlucht of werden verdreven. Op Facebook en andere websites hadden activisten opgeroepen om naar de grens met Israël te gaan als onderdeel van de herdenking van de nakba. De Palestijnse betogers, veelal jongeren, gooien stenen, brandende autobanden en zelfgemaakte bommetjes naar de Israëlische militairen'.

De foto's versterken de toonzetting van het commentaar alleen maar en zo wordt Israël weer eens neergezet als de oppermachtige partij met goed uitgeruste soldaten tegenover een bijna wanhopige menigte die zich alleen maar met brandende autobanden en zelfgemaakte bommetjes kan bewapenen.

Maar wie goed naar de foto's kijkt ziet meer dan alleen wanhoop. Ook en zeker, pure haat die omgezet wordt in ongelimiteerde agressie tegen de joodse staat. Je moet er gewoon niet aan denken wanneer die haat omgezet wordt in goed en geavanceerd wapentuig! Op de achtergrond speelt inderdaad de oproep op facebook, door massaal de Israëlische grenzen over te trekken. Dit is een ware nachtmerrie voor de Israëlische burgers, die nooit werkelijkheid mág worden. De gevolgen daarvan zijn niet te overzien en zijn werkelijk één grens te ver. Het is niet meer dan logisch, zelfs de plicht van Israël, om deze gewelddadige betogers buiten de grenzen van Israël te houden. Een voorproefje van wat kan gaan gebeuren wanneer het leger van Israël niets meer mag doen tegen deze demonstranten is de tekst: 'we are all one', wat niet veel goeds voor Israël belooft.

 

J.S.

 

http://www.trouw.nl/tr/nl/4484/Foto/photoalbum/detail/2429285/274234/23/Geweld-tijdens-Palestijnse-herdenking-Nakba.dhtml

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vrijdag 6 mei 2011

'Internationale steun voor Palestijns akkoord cruciaal voor vrede’

Op uitgerekend 4 mei dit jaar publiceert Trouw dit artikel waarin melding wordt gemaakt over het feit, dat de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter zich positief uitlaat over het recent gesloten akkoord tussen Hamas en Fatah, waar in deze blog eerder aandacht aan is besteed. Carter is ondermeer van mening dat internationale steun voor dit akkoord recht doet aan de Palestijnse democratie. Ook moet Carter nog kwijt dat het hem stoort dat Israël de Palestijnen geen kans biedt op duurzame vrede. Naast de houding van Carter proef je uit de titel van dit artikel ook weer eens die hele sfeer van het voordeel van de twijfel geven aan de vijanden van Israël. Dat suggereert de onwil van Israël om mee te werken aan het Vredesproces, en wordt Israël weer eens een negatieve houding toegekend. Met zijn artikel 'Het Hamas-Fatah akkoord, weer een nagel in de doodskist van het Vredesproces', in Vlaamse Vrienden van Israël, komt Barry Rubin met een totaal andere visie. Naar zijn mening is het akkoord de verwezenlijking van de droom van Hamas, die onder geen enkele voorwaarde met Israël wil onderhandelen en daarnaast een verder radicaliseren van de onderhandelingspositie van Fatah. De gevolgen daarvan dwingen Israël tot uiterste waakzaamheid.

Barry Rubin ziet, wat de wereldgemeenschap zou móeten zien. Dit akkoord verdient géén internationale steun en is inderdáád een nagel aan de doodskist van het Vredesproces!

 

J.S.

 

Bron: http://brabosh.com/2011/05/02/pqpct-b1p/

 

 

'Internationale steun voor Palestijns akkoord cruciaal voor vrede'

De internationale gemeenschap moet het verzoeningsakkoord dat de Palestijnse groeperingen Fatah en Hamas vandaag ondertekenen steunen. Doet zij dit niet, dan is de kans op nieuwe gewelddadigheden tegen Israël groot.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/1901216/2011/05/04/Internationale-steun-voor-Palestijns-akkoord-cruciaal-voor-vrede.dhtml